Runda 8 nie przyniosła żadnych zmian w czołówce tabeli. Maxime Vachier-Lagrave, Viswanathan Anand i Levon Aronian zremisowali swoje partie i utrzymali przewagę pół punktu przewagi. Sergey Karjakin wygrał i dołączył do Magnusa Carlsena w pościgu za czołówką. Jednym z najbardziej szokujących wyników turnieju jest borykanie się zwycięzcy ubiegłego roku, Wesley’a So, który już przegrał cztery partie i znalazł się na ostatnim miejscu.
Viswanathan Anand - Maxime Vachier-Lagrave ½
Były mistrz świata wybrał Partię Angielską, niezwykłą dla niego. Zwykle gra 1.e4, co pozwoliłoby jego przeciwnikowi ponownie grać Najdorga. Vachier-Lagrave tego nie spodziewał się, ale właściwie zaskoczył Ananda. Białe miały małą przewagę w rozwoju, ale szybkie serie wymian uprościły pozycję do remisowej końcówki.
Zdjęcia: Chess Grand Tour
Levon Aronian - Peter Svidler ½
Svidler powtórzył ten sam wariant, który grał Nepomniachtchi przeciwko Aronianowi w rundzie 1. Choć tamta partia zakończyła się błyskotliwym zwycięstwem Aroniana, wybrał inną linię, wiedząc, że przeciwnik byłby dobrze przygotowany. Partia była bardzo skomplikowana, gdy gracze postanowili powtórzyć pozycję, zamiast wejść w nieznane warianty. Komputerom nie podobały się ich decyzje, ale linie były zbyt nienaturalne dla człowieka, żeby je grać przy szachownicy i osiągnięto pokojowy wynik.
Ian Nepomniactchi - Magnus Carlsen ½
Mistrzowi świata wygrana w tej partii była potrzebna, żeby dogonić liderów. Znalazł ciekawą ideę, gdzie jego wieża wędrowała po całej szachownicy. W pewnym momencie Carlsen powinien był grać solidniej i zremisować, ale wiedział, że potrzebuje wygranej, więc wybrał ryzykowną linię. Ta decyzja postawiła go w gorszej sytuacji, ale Nepomniachtchi niezbyt naciskał i partia zakończyła się remisem.
Sergey Karjakin – Wesley So 1-0
Otwarcie, które było grane przeddzień w meczu Ding Liren-Anish Giri, zostało tu powtórzone, dopóki Karjakin nie odszedł od wariantu w 12. posunięciu. Partia była zrównoważona do 38. ruchu, gdzie So wykonał wątpliwe posunięcie, otwierając linię c, co tylko pozwoliło wieży jego przeciwnika uaktywnić się. Powstała końcówka była lepsza dla Karjakina, który doprowadził do wygranej po mistrzowsku, nie pozwalając na wyśliźnięcie się przewagi, czy danie przeciwnikowi jakichś szans.
Fabiano Caruana - Hikaru Nakamura ½
Nakamura wybrał jeden z ulubionych debiutów, Obronę Królewsko-Indyjską, która jest jednym z najostrzejszych debiutów, które wymagają szerokiej wiedzy teoretycznej. Caruana źle grał debiut i grę środkową, otrzymując białymi gorszą pozycję. Nakamura miał parę gońców i rodzaj pozycji, którą mógł grać przez długi czas, próbując wycisnąć wygraną. Tuż przed kontrolą czasu Nakamura pomylił się, ale Caruana natychmiast oddał przysługę, gdy pozwolił na wiecznego szacha.
Partie