Wyniki
Nepomniachtchi, Ian - Duda, Jan-Krzysztof 1-0
Nakamura, Hikaru - Ding, Liren ½-½
Radjabov, Teimour - Rapport, Richard ½-½
Firouzja, Alireza - Caruana, Fabiano 0-1
Ian Nepomniachtchi prowadzi po sześciu rundach, mając pół punktu przewagi nad Fabiano Caruaną. Hikaru Nakamura i Richard Rapport zajmują trzecie miejsce. Gdy turniej wkracza w drugi dzień wolny i jest prawie na półmetku, wygląda to na prostą walkę między Nepomniachtchi i Caruaną o pierwsze miejsce i być może rzeczywiście zobaczymy, jak ci dwaj będą walczyć w następnym meczu o mistrzostwo świata, jeśli Carlsen nie będzie bronić swojego tytułu.
Nepomniachtchi pokonał niepokonanego dotąd Jana-Krzysztofa Dudę w przekonującym stylu. Trudno powiedzieć, gdzie Duda się pomylił, śledzili znaną partię Svidler-Karjakin w otwarciu Rei’ego, a komputery uważają, że czarny jest w porządku, ale w ogóle nie wyglądało to zbyt ładnie dla czarnych. Nepomniachtchi wygrał figurę na kilka pionków i również dostał otwartego czarnego króla, Duda próbował schować się za pionkiem przeciwnika na h7, ale to chyba nie był dobry pomysł, gdyż możliwe bicie przegrywa, a nie bić przegrywa zdecydowanie.
Fabiano Caruana pokonał Alirezę Firouzję i zepchnął młodzieńca do piwnicy turnieju. Myślenie, że Firouzja wygra to wydarzenie, zawsze było nierealistyczne, to wyraźnie ogromny talent, ale nie zagrał jeszcze wystarczająco dużo elitarnych turniejów. Stwierdzenie Magnusa Carlsena, że prawdopodobnie będzie bronił tytułu tylko przed Firouzją, stawiało zbyt wysokie oczekiwania i jest to trochę niesprawiedliwe ze strony Carlsena, żeby tak mówić. W wieku 19 lat, w tym samym wieku co Firouzja, Bobby Fischer wszedł do grona kandydatów w 1962 roku spodziewając się zwycięstwa i otrzymał lekcję. Fischer następnie całkowicie zjechał z torów po tej względnej porażce i zajęło mu kilka lat, zanim jego ambicje związane z tytułem powróciły na tor. To (miejmy nadzieję) nie przydarzy się to Firouzji, ale wydaje się, że zbyt mocno się stara, aby coś się wydarzyło, co było jednym z problemów Fischera w 1962 roku i było to zdecydowanie prawdziwe w dzisiejszej grze. Caruana po prostu obliczył sobie drogę przez spekulacyjne komplikacje zainicjowane przez jego przeciwnika i przyjął pełny punkt z oferty.
Hikaru Nakamura i Ding Liren ustawili ostrą, niezbalansowaną Partię Włoską, gdzie Nakamura zawsze miał nieustanną kontrolę i ostatecznie musiał skorzystać z tej opcji. Teimour Radjabov otrzymał krótką szansę w 39 posunięciu na wygranie partii (39.Gh2!), ale niewiele czasu nie dało mu szansy na wykorzystanie jej i partię zremisowano.
Partie
