WGM Raluca Sgîrcea, IM Renier Castellanos
https://thechessworld.com/
Atak jest jedną z najatrakcyjniejszych umiejętności dla każdego szachisty.
Bycie pozycyjnym geniuszem, dusicielem boa, wyciskanie małych przewag jest wspaniałe, ale umiejętność znajdowania taktyki i tworzenia bezpośrednich ataków jest tym, co sprawia, że oczy wszystkich błyszczą.
Podobnie jak inne szachowe umiejętności, atakowania można nauczyć się i trenować, nie jest to coś, z czym się rodzisz.
W tym artykule omówimy kilka bardzo ładnych przykładów w zwyczajnej strukturze pionkowej, zobacz poniższy diagram.
Ta struktura jest dość pospolita; powstaje po wymianie na g6. Jeśli król jeszcze jest przed roszadą, czarne czasami mogą wykorzystać otwartą linię h, ale gdy król jest po roszadzie, te zdwojone piony nie zawsze są dobre.
Jedną z głównych wad tej struktury pionkowej jest to, że pole g5 staje się dobrym polem dla nieprzyjacielskiego skoczka.
Zobaczmy kilka przykładów:
Zaczniemy od klasyki. Ta pozycja powstała w partii Colle, E. - Yates, F., Hastings 1927. Mamy typową pozycję Gambitu Hetmańskiego. Czarne powinny teraz wymienić na e5 z następnym Sd7 z gorszą, ale nadającą się do gry pozycją. Yates nie chciał pasywnej obrony i próbował uprościć grę przez 11...Se4? pozwalając na serię wymian, która była dobra dla białych i prowadziła do upadku czarnych.
Zobacz wyjaśnienie tutaj:
Inna partia z odległych czasów; klasycy wiedzieli, co robić! Fritz Saemisch przeciwko Kollerowi w partii granej w Bernie 1949. Wybraliśmy ten początkowy punkt, gdyż białe rozpoczęły rozrywkową przygodę, która doprowadziła do pięknego finału. Tutaj białe postanowiły rozpocząć atak przez 20.f5!?
Bardzo logiczne posunięcie; jednak należało przewidzieć i ocenić komplikacje powstałe po posunięciu 20...Gg5, na co następowało 21.Sed5! Piękna ofiara skoczka, która otwiera przekątną dla gońca na b2 i przynosi silnego skoczka na d5 do współpracy w ataku skrzydła królewskiego.
Zobacz szczegóły tutaj:
Motyw z Wh8+
Kombinacja skoczka na g5 lub na e5 z wieżą na linni h wydaje się śmiertelna dla broniącej się strony. W wielu przypadkach powstaje idea Wh8+ z następnymi widełkami na f7.
Zobaczmy nastepujące pozycje:
Yates – Reti, New York 1924
Białe tutaj prawidłowo zagrały 18.Gxg6! otwierając linię h i stwarzając potencjalnie słaby punkt g5. Po 18...hxg6 kontynuowały 19.Se4 ustawiając scenariusz do ataku na linii h.
Czarne nie grały tutaj najlepiej i znalazły się w następującej pozycji:
Posunięcie białych: 24.Sg5! 1-0
Skoczek jest nietykalny z powodu Wh8+ z następnym Sf7+.
Kolejny przykład:
Marovic – Tsagan, 1964
Jak widzimy, czarne właśnie wykonały ruch 18...Gg6 w nadziei na obronę przed naciskiem białych na f7/h7. To musiał być totalny szok na szachownicy, gdy zobaczyły następne posunięcie białych, piękną kombinację, która wykorzystuje wszystkie białe figury, w tym wieżę na e1!
Odważysz się to znaleźć? Albo możesz zobaczyć szczegóły tutaj:
Łowca łowiony
Nawet najlepsi szachiści mogą ulec ryzyku tej pionkowej struktury. W mistrzostwach ZSRR 1969 czarodziej z Rygi Michaił Tal znalazł się w następującej pozycji:
Wydaje się, że wszystko jest normalne; czarne są atakowane, ale próbują kontrgry na linii c. Jednak jest już za późno i nic nie może je uratować przed atakiem na ich króla.
Arcymistrz Savon prawidłowo zagrał 22.Sxg6! z następnym 23.Gxd6 i 24.He1 z wygrywającym atakiem. Przeprowadzenie hetmana na h4 okazało się śmiertelne.
Zobacz szczegóły tutaj:
Mam nadzieję, że na powyższych przykładach nauczyłeś się czegoś nowego o pozycji, którą dość często można znaleźć w partiach.