Zdjęcie z oficjalnej strony

Pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w szachach Fischera rozpoczęły się ponad sześć miesięcy temu. Eliminacje dla zawodników bez tytułów międzynarodowych odbyły się online. Nieco później dołączyli utytułowani zawodnicy, aż do skompletowania sześciu grup liczących po 16 zawodników. Grupy rozegrały turnieje systemem pucharowym.

W drodze do ćwierćfinałów zostali wyeliminowani tacy zawodnicy jak Alexander Grischuk, Sergey Karjakin, Jan-Krzysztof Duda.

Ćwierćfinały zostały zorganizowane w ten sposób, że tylko trzech zawodników dotarło do półfinałów. Do tej trójki dołączył Magnus Carlsen, który pokonał Hikaru Nakamurę w nieoficjalnym meczu o mistrzostwo w ubiegłym roku w Oslo.

Do półfinałów dotarli Wesley So, Fabiano Caruana i Ian Nepomniachtchi. Losowanie wyłoniło dwie pary: Magnus Carlsen – Fabiano Caruana i Ian Nepomniachtchi – Wesley So. Carlsen i Nepomniachtchi rozpoczęli grę białymi.

Turniej odbył się w Oslo i został rozegrany w trzech kontrolach czasu:  cztery partie po 45 minut na pierwsze 40 posunięć i 15 minut na zakończenie partii bez dodawani czasu za posunięcie. Za wygraną przyznano 3 punkty i 1,5 punktu za remis. Następnie rozegrano cztery partie po 15 minut plus 2 sekundy za posunięcie, wygrana – 2 punkty, cztery partie błyskawiczne po 3 minuty plus 2 sekundy, wygrana 1 punkt. W przypadku dogrywki – Armageddon – 5 minut dla białych, 4 – dla czarnych, bez dodawania czasu, czarne awansują w przypadku remisu.

Półfinały odbyły się w dniach 27-29 października, a finał i mecz o trzecie miejsce – w dniach 31 października – 2 listopada.

Wyniki

Dzień 1

Dzień 2

Dzień 3

Półfinały

Finał i mecz o trzecie miejsce

Partie

Magnus Carlsen niedawno stwierdził, że swoją wysoką formę (101 partii bez przegranej!) zawdzięcza wstrzemięźliwości w piciu. Może w tym turnieju powiodłoby mu się lepiej, gdyby jednak wspomógł się takim dopingiem?!?